Vandaag nemen wij afscheid van onze gildenbroeder Jan Verstappen.
Jan meldde zich in januari 1982 aan als aspirant gildenbroeder en werd in september van dat jaar officieel geinstalleerd. Jan was een graag geziene en gerespecteerde gildenbroeder. Hij deed graag mee aan alle activiteiten. Hij legde graag een kaartje, kon redelijk biljarten en ook jeu de boules deed hij erg graag. Hij voelde zich helemaal thuis bij het gilde en stak dat niet onder stoelen of banken.
In 2007 werd Jan ziek en lag geruime tijd in het ziekenhuis.
In de notulen van de najaarsvergadering van oktober 2007 staat vermeld dat Jan flink is opgeknapt en dat hij zich weer een hele Piet voelt.
Een half jaar later wordt in de voorjaarsvergadering 2008 vermeld dat Jan goed bericht heeft gehad. Echter er blijkt wellicht toch nog een probleem te zijn met zijn blaas. Binnenkort krijgt hij de uitslag en misschien volgt een chemokuur. Op de vergadering zelf was Jan afwezig vanwege een griepje.
De jaren die er op volgden bezocht Jan op regelmatige basis alle gildeaktiviteiten zover als mogelijk was.
Vorig jaar kreeg hij van de internist te horen dat het niet goed zat van binnen. Dat bericht viel hem zwaar. Op de laatste jeu de boulesavond van vorig jaar heeft Jan zelf aan alle aanwezige gildebroeders en zusters verteld wat de vooruitzichten waren en dat het een aflopende zaak was.
De laatste nieuwjaarsreceptie op 2 januari j.l. heeft Jan, ondanks dat het niet goed met hem ging, toch nog bezocht.
Op Vrijdag de 13e januari belde hij me op. De internist had hem gezegd dat hij niets meer voor hem kon doen en dat hij zich moest gaan voorbereiden op het onvermijdelijke.
Gelukkig heeft Jan zelf nog wat dingen kunnen regelen met het oog op zijn overlijden en uitvaart.
Hij ging heel hard achteruit de laatste weken en afgelopen Dinsdag 7 februari is hij gestorven.
Het Sint Barbaragilde verliest in Jan een innememde gildenbroeder, een heer van stand! Wij zullen hem gaan missen.
Namens alle gildebroeders en zusters wens ik Els heel veel sterkte toe om alleen verder te gaan, maar Els je blijft een van ons en het gilde zal je helpen indien nodig en voor zover het in onze mogelijkheden ligt.
Ook verdere familie, vrienden, buren en de mensen die Jan en Els na stonden wensen wij heel veel sterkte toe.
Wij vinden het een eer dat we Jan op zijn laatste tocht mogen begeleiden!